Een volk uit elkaar geslagen
Weten even niet meer hoe
Ze het lege gevoel moeten dragen
Moeten vluchten…maar waar naar toe

​

Onbereikbaar maar zo dichtbij
Samen ver op afstand
Verbonden met elkaar zijn zij
Zielen in elkaar geland

​

Fragiel maar niet breekbaar
Omarmen in leegte gevuld
Zoekend verliezen zij elkaar
Afwachtend oneindig geduld

​

In de stilte horend een stem
Sprekende zonder taal
Aanwezig in het universum
Een terugkerend verhaal

​

Zielen geschilderd in kleuren
Gevangen door de gedachten
Zal het onverwachtse gebeuren
Wakker in slapeloze nachten

​

Voelbaar in het grote gemis
Verwoestend maar standvastig land
Het is nu zoals het is Onderweg gestrand

Zoveel keer angst gevoeld
Afwezig in het zijn
Is dit wat er wordt bedoeld
Heb je naaste lief……..in de pijn?

​

Onwetend in het weten
Met gesloten ogen
Zouden zij het kunnen vergeten
Tot de jaren zijn vervlogen

​

Heden in de vergankelijkheid
Het laatste stukje zijn
Verloren veel identiteit
Schaduwen in de zonneschijn

​

Dappere mensen ze lopen door
De tijd is nog niet gekomen
Zij gaan er strijdend voor
Oorlog realiteit, ver weg de dromen

​

de strijdbaarheid zal het overwinnen
Ondanks het grote gevaar
kunnen zij opnieuw beginnen
In vrijheid vrede en liefde met elkaar